بررسی نحوه ی تعیین تراز،محل و نوع آبگیری مستقیم از مخزن دریاچه سدها مورد کاربردی شبکه آبیاری و زهکشی اراضی جایگزین سد شهریار

با توجه به حجم بالای رسوبگذاری در مخزن سد شهریار یکی از مهمترین قسمتهای مطالعات شبکه آبیاری و زهکشی اراضی جایگزین سد شهریار با مساحت خالص 6500 هکتار واقع در شمال و شمالشرق میانه طراحی سامانه آبگیری می باشد که در صورت عدم طراحی مناسب مستقیمآ اثر نامطلوبی بر روی محصولات طرح خواهد گذاشت. در این مقاله به بررسی دلایل انتخاب ترازهای آبگیری ، محل و نوع آبگیر شبکه آبیاری و زهکشی اراضی جایگزین طرح شهریار پرداخته شده است. در این راستا ابتدا تراز های مناسب آبگیری در چهار موقعیت پیشنهادی استقرار آبگیر بر اساس پروفیلهای رسوبگذاری در دوره های مختلف بهره برداری 5 ، 10 ، 15 ، 20 ، 25 ، 30 ، 35 و 50 ساله و همچنین مطالعات برنامه ریزی منابع آب مشخص گردیدند که عبارتند از تراز های 1016 ، 1024 و1032 در گام بعدی موقعیت مناسبترین آبگیر بر اساس موقعیت های توپوگرافی ، قابلیت دسترسی با بالای آبگیر ، وضعیت پیش آمدن رسوب در مخزن، فاصله از محدوده ی شبکه و مسائل ژئوتکنیکی ساختگاه تعیین گردید. در ادامه طراحی روزشهای مختلف آبگیری که عبارتند از آبگیر چاه فلمن، آبگیر برجی، آبگیر در سطح شیبدار، آبگیر شناور، آبگیر ساحلی روباز و آبگیر اسکله ای با برج آبگیر مورد مقایسه فنی و مالی قرار گرفتند که در نهایت سایت N3 با آبگیر شفت تونل بعنوان مناسبترین گزینه سامانه آبگیری انتخاب گردید.

Keywords:

شبکه آبیاری , آبگیر , سد شهریار , رسوب