اثربخشی بازی درمانی به روش شناختی رفتاری بر کاهش اضطراب وافسردگی کودکان

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر بازی درمانی شناختی رفتاری بر اختلال های درونی سازی (اضطراب و افسردگی) کودکان 7 تا 12 سال بود. روش: طرح پژوهش حاضر شبه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون در یک گروه بود. جامعه پژوهش شامل کلیه کودکان 7 تا 12 سال مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 2 شهر تهران در سال 93-92 بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس، 14 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابتدا مادران کودکان پرسش نامه سیاهه رفتاری کودکان (آخنباخ و رسکولار، 2001 ) را تکمیل کردند وسپس بر روی 14 نفر از این کودکان که براساس نمره پرسش نامه تشخیص اختلالات درون سازی ()اضطراب و افسردگی) داشتند برنامه بازی درمانی بر پایه شناختی رفتاری به طور انفرادی اجرا شد . یافته ها: تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t وابسته نشان داد که برنامه بازی درمانی شناختی رفتاری به طور معناداری بر کاهش اختلال های درونی سازی، برونی سازی، اضطراب، افسردگی، و علائم جسمانی کودکان موثر است، بخصوص این تأثیر بر اختلال های برون سازی، درون سازی، و اضطراب بیشتر بود.نتیجه گیری: با توجه به پیامدهای نامطلوب اختلال های درون سازی در کودکان، توصیه می شود برنامه های درمانی مانند بازی درمانی، در درمان آنها مد نظر قرار گیرد.

Keywords:

بازی درمانی شناختی- رفتاری , اضطراب , افسردگی