آسیب شناسی بی اعتمادی اجتماعی در جامعه و ارائه راهکارهایمقابله با آن

اعتماد اجتماعی یکی از مفاهیم مهم وحیاتی درعلوم اجتماعی و عاملی در جهت تعامل بین افراد نسلهای مختلف درجامعه است. درعین حال، اعتماد میتواند روابط بین افراد را در سطوح خرد وکلان تسهیل نماید. اعتماد اجتماعی بعنوان مهمترین سازه سرمایه اجتماعی و یکی ازجنبه های مهم روابط انسانی واجتماعی وعامل بسیار اساسی برای تداوم زندگی جمعی دردنیای پرمخاطره مدرن است. عدم توجه به اعتماد سبب تاخیر درکارها و هزینه برشدن آنها، خلل در روابط و تعاملات و باعث ایجاد مشکلاتی در مشارکت اجتماعی، نظم اجتماعی، سلامت اجتماعی و بطورکلی عدم توسعه همه جانبه میشود. اعتماد اجتماعی امنیت روانی جامعه را افزایش و تعاملات و روابط اجتماعی راسالم و ساده و آسان میکند و ضریب اعتماد عمومی را افزایش می بخشد. گرچه اعتماد بیرویه آفاتی درپی دارد اما کاهش اعتماد درجامعه آثار زیانبارتری درپی دارد. با توجه به تنوع قومی درایران سنجش اعتماد اجتماعی و عوامل موثر بر آن درمیان همه اقوام ضروری میباشد تا راهکارهای تقویت اعتماد شناسایی و براساس آن برنامه ریزی گردد. اگردرگذشته آشنایی و روابط چهره به چهره اعضای یک منطقه باعث شکلگیری روابط و تعاملات اجتماعی میان مردم میگشت، امروزه برای شکل دادن روابط با توجه به گستردگی و فراوانی دامنه فعالیتها، نیاز به شرایط و ویژگیهای دیگری است که یکی ازمهمترین ویژگیها وخصوصیات برای ایجاد این روابط داشتن اعتماد است. به نظر میرسد که درشرایط کنونی، اعتماد اجتماعی درجامعه ما وضعیت خوب و مناسبی ندارد و به مساله جدی درآمده است که میتواند درآینده بعنوان معضل و چالش اساسی برسر راه تحقق جامعه سالم باشد. در این مقاله ضمن بررسی نظریات و تئوریهای جامعه شناختی اعتماد و بررسی نقش و تاثیر اعتماد بر جامعه و عوامل موثر در ایجاد و تغییرآن، به آسیب شناسی بی اعتمادی اجتماعی در جامعه با هدف شناسایی و ارائه راهکارهایی برای درمان شیوع بیاعتمادی در جامعه پرداخته شده است

Keywords:

آسیب شناسی , اعتمادی اجتماعی , جامعهپذیری , تعاملات اجتماعی , سرمایه اجتماعی