سازگار نمودن الگوهای طراحی شهری با الزامات شهرهوشمند (الکترونیک محور) با تاکید بر پایداری روابط اجتماعی

فناوری اطلاعات و ارتباطات به شکل گریزناپذیری در حال تسخیر همه حیطه های حیات انسانی است. از طرفی طراحان شهری چندسالی است که می کوشد بر ضروریت های مورد نیاز انسانی درفضاهای شهری و زندگی اجتماعی بشر تاکید نماید. امروزه به نظر میرسد سبک زندگی دیجتالیزه شده بشری به سمتی خلاف جهت و نظر علم طراحی شهری در حرکت است و آن خانه نشینی، دورکاری و خلوت شدن کوچه, معابر و محله ها از حضور پر جنب و جوش انسان ها و تعاملات آنهاست. از این رو در این مقاله (که در راستای پایان نامه ارشد می باشد) کوشش شده تا پس از بیان مفاهیم کلیدی مرتبط با شهر هوشمند، طراحی شهری، توسعه پایدار و انعطاف پذیری، به نقاط ضعف و قوت آن ها در شرایط و سبک زندگی امروزی بشر پرداخته شود. در این پژوهش به تبعات منفی روند کنونی زندگی دیجیتال یا به عبارتی دیجیتالیزه شدن غیر اصولی از یک سو و بی توجهی طراحان شهری به نیازهای روز زندگی مدرن در طرح ها از سوی دیگر و لزوم تشریک مساعی فعالان این دو عرصه اشاره شده است. سپس با توجه به این موارد، راهکارهای مناسب برای تطبیق و ادغام و تشریک مساعی فعالان این عرصه ها با یکدیگر برای حصول نتیجه مطلوب مشترک پیشنهاد گردید.

Keywords:

شهر هوشمند , طراحی شهری , توسعه پایدار , معماری انعطاف پذیر , فن آوری اطلاعات و ارتباطات