بررسی شرایط همساز بااقلیم به منظورکاهش مصرف انرژی مطالعه موردی :خانه مشروطیت اصفهان abstract
اگرچه درجهان معاصر پایداری وتوسعه پایدارمباحثی نوین هستنداما با جستجو در معماری سنتی ایران درمی یابیم که درتمدن ایران پایداری ازدیربازموردتوجه بوده است این رویکرد درمعماری سنتی ایران باگرایش به سمت پایداری بوم شناختی راه حل های بسیارمنطقی وهمساز با اقلیم راجهت دستیابی به این ابداع نموده است.پیشینیان مابرای رفع نیازهای خود دربرخورد بامحیط زیست بسیارآگاهانه عمل نموده وبااستفاده ازعناصرکارکردی نوین زمان خویش وبدون لطمه به محیط زیست ازکمترین امکانات بومی بهترین بهره رابرده اند لذا اقلیم وشرایط آب وهوایی نقش بسیارمهمی را در زندگی انسانها ایفامی کننداین نقش درطراحی خانه وبناها وشکل دهی به سکونتگاه های انسان هابسیاربارزاست.هدف ازپژوهش بررسی تطابق وعدم تطابق معماری سنتی درطراحی،قرارگیری وکاربردمصالح باشرایط اقلیمی حاکم برشهراصفهان می باشد بدین منظور طی دوره آماری 1951 تا 2011 از
روش اولگی که یک روش زیست اقلیمی ساختمانی می باشدویکی ازکیلوگرام هاکه شرایط
آسایش فیزیولوژیکی انسان را ارزیابی می کند بهره گیری شده است ومتناسب باآن ازداده های ایستگاه هواشناسی سینوپتیک اصفهان طی دوره آماری 1551 تا 2011 استفاده شده است که متناسب بااین روش ازعناصراقلیمی حداکثروحداقل دما،حداکثروحداقل رطوبت نسبی استفاده شده است.نتایج این پژوهش نشان داد که شرایط آب و هوایی شهر اصفهان که گرم و خشک میباشد، لذا در ماههایی که در محدودهی تنش سرمایی بوده به منظور همساز بودن بنا با اقلیم در خانهی مشروطیت از تدابیری چون: قرار دادن تالار زمستان نشین رو به جهت خورشید، کم کردن وسعت بازشوها، استفاده از گچ و آجر به دلیل ظرفیت حرارتی بالا و کشیدگی شمالی جنوبی بهره گیری شده و در ماه هایی که در محدودهی بالای مرزآسایش (وضعیت گرم) قرار دارند استفاده از حیاط مرکزی، حوض برای تعدیل دما و پوشش گیاهی برای ایجاد سایه استفاده شده است.