امکان سنجی استفاده از انرژی های تجدید پذیر جهت بکارگیری به عنوان منابع تولید پراکنده

یکی از مهمترین راهکارهای بهینه سازی انرژی انجام شده در تمامی کشورهای صنعتی با هدف افزایش بازده تولید انرژی، استفاده بهینه از منابع سوخت و کاهش گازهای گلخانه ای با بازده کلی 75 تا 90 درصد، استفاده از منابع تولید پراکنده و انرژی ها تجدیدپذیر می باشد. هدف از ارائه این مقاله بررسی امکان استفاده از انرژیهای نو به صورت تولید پراکنده می باشد. قرار گرفتن شبکه های توزیع بین تولید و انتقال از یک سو و مراکز بار از سوی دیگر آنرا به طور نسبی به یک شبکه غیرفعال تبدیل کرده است،ولی استفاده از واحدهای تولیدی کوچک(DG) و بکارگیری انرژی های تجدیدپذیردر سالهای اخیر باعث تغییر وضعیت این شبکه ها از شیکه غیرفعال به یک شبکه فعال شده است. لذا انتظار میرود که اتصال منابع تولید پراکنده به شبکه های توزیع الکتریکی،آثار قابل توجهی را بر روی این قبیل شبکه ها به دنبال داشته باشد.این مساله به ویژه در هنگام اتصال ظرفیت های بالایی از این منابع تولیدی به شبکه، محتمل تر است.

Keywords:

انرژی های نو (تجدید پذیر) , فتوولتائیک , سوخت های فسیلی , تولید پراکنده