تحلیل شاخص های مسکن شهرهای شمال ایران(مطالعه موردی شهر قائمشهر)

بررسی شاخص های مربوط به مسکن و خانوار نشان می دهد که در کشور وضعیت مسکن چندان مطلوب نبوده و بخش مسکن نتوانسته همپای بخش های دیگر اقتصاد رشد یابد. این موضوع باعث شده که کمبود مسکن تبدیل به یک معضل اجتماعی گردد. فقدان و کمبود واحدهای مسکونی مناسب شهری از نظر کمی و کیفی علاوه بر اینکه تعداد زیادی از مردم شهر را از رسیدن به مسکن مناسب محروم می سازد، باعث تحمیل هزینه های سنگین بر بودجه خانوار شهری می گردد. از طرفی دیگر به علت پدیده مهاجرت و تمایل زیاد به شهرنشینی و همچنین کاهش تراکم خانوار در واحد مسکونی باعث افزایش تقاضای مسکن گردیده است. این مقاله از یک طرف نگاهی به وضعیت مسکن در شهر قائمشهر و از طرف دیگر مشکلات مسکن این شهر را مطالعه می نماید. چرا که نتیج حاصل از این تحقیق ممکن است به گونه ای باشد که روند برنامه ریزی درباره مسکن را در این شهر و شهرهای دیگر متحول سازد و در واقع نتایج تحقیق ایده های مناسبی برای کسانی که در امر برنامه ریزی مسکن فعالیت می کنند، فراهم می کند تا برنامه ریزان با تنظیم برنامه هایی دقیق گام های موثری را در زمینه بهبود وضعیت مسکن در استان بردارند.

Keywords:

واحد مسکونی , سطح زیربنا , تراکم مسکونی , تراکم ساختمانی , تراکم خالص مسکونی , ساختمان