اصول طراحی فضاهای بازی کودکان

به نظر میرسد افزاش شهرنشینی و کمبود شدید فضاهای خصوصی، تغییر در شیوه زندگی و اغلب تک فرزندی شدن خانواده ها محدودیتهای فضای و زمانی بیشتری را برای کودکان و بازی آنها ایجاد کرده و موجب شده تا عرصه حضور آنها روز به روز محدودتر شود. در شهرسازی سنتی به دلیل هویت مندی و احساس تعلق ساکنین به فضا و سازگارتر بودن آن با جوامع سنتی کودکان به راحتی میتوانستند فضای مورد نیاز خود را برای بازی بیابند، اما نوع بازی و روش زندگی کودکان امروزکاملاً متفاوت با نسل قبل بوده باید دنبال راه حلهای منطقی در دنیای مدرن امروز بود. انجام بازی در فضای باز نه تنها باعث شادابی و سلامت روحی کودکان می گردد بلکه نقش بسیار مهمی در رشد و پرورش همه جانبه آنها دارد . بنابراین باید محیط های مناسب برای بازی کودکان در فضای معماری و محیط های شهری فراهم آورده شود. نتایج تحقیق حاکی از آن است که عواملی چون مقیاس، خوانایی و مسیرها، محصوریت و خلوت، نظارت پذیری، عناصر طبیعی، کفپوش ، مرز بندی ،دید و منظر ، تنوع پذیری ، وسایل بازی و سایه اندازی جزء اصول اساسی طراحی محوطه های بازی برای کودکان می باشند

Keywords:

اصول طراحی , بازی وکودکان