سنجش مولفه های موثر درتاب آوری محیطی شهر دربرابربحران

سالانه به علت مخاطرات طبیعی و بحرانهای ناشی ازآن خسارت و تلفات انسانی متوجه شهرها و سکونتگاه های انسانی بوده است و این باعث گسترش ادبیات مدیریت بحران گردیده است بااین حال تفاوت های م فهومی دردهه های اخیر درنوع نگرش به خطر و مدیریت بحران به وجود آمده است که یکی ازانگاره های موردتوجه دراین زمینه تاب آوری شهرها دربرابر بحران است که ازاصلی ترین مولفه های آن تاب آوری محیطی شهرها است براین اساس هدف این پژوهش تدوین چارچوب مفهومی جهت سنجش تاب آوری محیطی دربرابر اختلالات وارده و شناسایی مولفه های موثربرتاب آوری بااستفاده ازمتدهای ارزیابی چندمعیاره AHP است یافته های حاصل ازاین پژوهش مبین ایننکته است که مولفه کالبدیو زیرساختی مشتمل بر2مولفه سازنده ویژگیهای ذاتی و ویژگی های تبعی محیطی است که هرکدام ابعاد ویژه خودرا دارا می باشند که باتوجه به شرایط اهمیت به دست آمده ویژگیهای زمین و همچنین برنامه ریزی درحوزه تاب آوری محیطی بیشترین اهمیت رادرمیان شاخص های تاب آوری محیطی دارند همچنین با بررسی نظرات کارشناسان براساس روش DELPHI تاب آوری شهرتهران درتاب اوری محیطی و درهردوحوزه بسیارپایین ارزیابی گردیده شده است

Keywords:

تاب آوری محیطی , مدیریت بحران , مخاطرات طبیعی , محیط زیست