جایگاه فرهنگ در طراحی مسکن

معماری به دلیل ماهیت بصری بودنش یکی از تاثیرگذارترین هنرها در جهت نمایاندن فرهنگ عامه و الگوهای ساختاری آن درهر دوره است. از طرفی مسکن در مقایسه با دیگر محیط ها، محیط زندگی دائمی انسان هاست و انسان بیشترین زمان زندگیخود را در آن سپری می کند، و بیشترین وابستگی را به آن پیدا می کند. این بدان معناست که برای شناخت فرهنگ عامه مردم مناسبترین شیوه ، مطالعه مسکن آن دوره می باشد.از این رو تلاش برای ساخت مسکن نیز بایستی بر اساس پاسداشت ارزشها، اعتقادات و باورهای ساکنین یعنی )) فرهنگ(( آنان باشد، تا بتواند به نیاز آنان پاسخ گوید.در مسکن امروزی ما ، عدم توجه به مسئله فرهنگ ساکنین، به عنوان یک معضل محسوب می گردد. عدم توجه به ویژگی هایفرهنگی کاربران در طراحی موجب گشته که دیگر ارتباطی پر معنا بین ساکنین و محیط مسکونی برقرار نشود و در نتیجهاحساس تعلق مکانی و آسایش روانی لازم فراهم نخواهد شد.در نتیجه فضاهای طراحی شده پاسخ گوی رفتارهای فرهنگی ساکنین نیستند.فلذا به نظر می رسد برای برقراری پیوند قوی بین ساکنین و محیط مسکونی ، توجه به جنبه های فرهنگ ضرورت دارد. این نوشتار در جستجوی فراهم سازی زمینه حرکت به سمت معماری منطبق با فرهنگ و معطوف ساختن توجه معماران به عوامل کلیدی لازم جهت رسیدن به آن است. بدین منظور، پس از بررسی فرهنگی، و بر شمردن دلایل اهمیت توجه به این مهم، ، به بررسی و مقایسه مبانی فرهنگی در خانه های سنتی و معاصر می پردازیم تا اثبات کنیم که هویت فرهنگی معماری را همان ارزش هایی رقم می زند که تنها در بستر بناهای سنتی ادراک می شود.

Keywords:

فرهنگ , مسکن , هویت فرهنگی , معماری سنتی , معماری معاصر