بررسی تأثیر اپی براسینواستروئید بر مورفولوژی،رنگیزه های فتوسنتزی و پروتئین گیاه بادمجان (.Solanum melongena L) درسطوح مختلف خشکی

خشکی یکی از تنش های محیطی است که بر مراحل رشد گیاه، ساختار اندام ها و فعالیت آنها آثار زیانبار وارد می سازد. ازجمله مواردی که سبب بهبود پاسخ گیاهان به تنش های محیطی می شود تنظیم کننده های رشد می باشند. یکی از این تنظیم کننده هاترکیبات براسینواستروئیدی می باشند که از طریق تاثیر بر فرآیندهای مورفولوژیکی اثرات تخریبی تنش های محیطی را برگیاهان می کاهند.در این تحقیق اثر سه غلظت 24 - اپی براسینواستروئی (10-)10، (8-)10، (6-)10 مولار) تحت دو تنش خشکی ملایم)دو سوم ظرفیت زراعی( و خشکی شدید)یک سوم ظرفیت زراعی( برپارامترهای رشد گیاه بادمجان شامل طول اندام هوایی و ریشه ،تعداد برگ و همچنین پارامترهای فیزیولوژیکی شامل کلروفیلa, b, a+b مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت نیل به این هدف گیاه بادمجان تحت شرایط گلدانی کشت و در اواسط دوره رویشی همراه بااعمال تنش های خشکی محلول پاشی با 24 - اپی براسینواستروئیدهفته ای دو بار و به مدت دو هفته بر گیاهان اعمال شد. نتایجنشان داد محلول پاشی با براسینواستروئید تحت هر دو تنش خشکیملایم و شدید پارامترهای رشد گیاه بادمجان نسبت به شاهد،افزایش یافت . همچنین با نتایج به دست آمده در این تحقیق مشخصشد که میزان کلروفیل a و a+b, b وپروتئین با اعمال تنش خشکی کاهش یافت و کاربرد براسینواستروئید سبب افزایش آنها گردید.

Keywords:

براسینواستروئید , بادمجان , پارامترهای رشد , پروتئین , کلروفیل