تاثیر روشهای مختلف خاکورزی بر انرژی مصرفی در کاشت چغندرقند

در فرایند تولیدات کشاورزی عملیات خاکورزی سهم قابل توجهی در مقدار انرژی ورودی به یک سیستم تولیدمحصولات کشاورزی دارد. کاهش عملیات خاکورزی باید به نحوی باشد که اهداف خاکورزی را برآورده ساخته و ضمنجلوگیری از فرسایش و تخریب ساختمان خاک، زمان و انرژی مورد نیاز جهت تهیه بستر بذر را کاهش دهد. به منظوربررسی تأثیر روش های مختلف خاک ورزی بر انرژی مصرفی در کاشت چغندر این تحقیق در سال 92-1391 درشهرستان اسفراین واقع در استان خراسان انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، در کشت پاییزه وبهاره و در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل گاوآهن برگردان دار + دیسک، گاوآهن برگرداندار + روتوتیلر،گاوآهن قلمی + دیسک و گاوآهن قلمی + روتوتیلر بودند. نتایج نشان داد که تاثیر روش های مختلف خاک ورزی بر انرژیمصرفی هم در کشت پاییزه و هم بهاره در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. تیمار گاوآهن برگرداندار + روتوتیلر وگاوآهن قلمی + دیسک دارای بیشترین و کمترین انرژی مصرفی بودند. انرژی مصرفی در کشت بهاره بیشتر از کشتپاییزه بود.

Keywords:

چغندر قند , خاکورزی , انرژی مصرفی