بررسی عملکرد واجزای عملکرد ارقام تریتیکاله تحت شرایط دیم

این مطالعه جهت بررسی توان رشد و تولید عملکرد ارقام تریتیکاله تحت شرایط دیم انجام شد. برای این منظور آزمایشی درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه دانشکده کشاورزی شیراز واقع درمنطقه باجگاه صورت گرفت. برای مقایسه بهترعلاوه بر ارقام تریتیکاله از چند ژنوتیپ گندم و چاودار استفاده شد. نتایج نشان دادکه بین ژنوتیپها از نظر تمام صفات مورد بررسی به جز تعداد دانه در سنبله اختلاف معنیداری وجود داشت. مقایسه میانگین ژنوتیپها حاکی از این بود که درمورد بیشتر صفات مرتبط با عملکرد، ارقام تریتیکاله برتر از ژنوتیپهای چاودار و گندم بودند. نتایج همبستگی بین صفات نشان داد که بیشترین همبستگی مثبت ومعنیدار بین عملکرد سنبله و عملکرد دانه و بالاترین همبستگی منفی ومعنی داربین عملکرد سنبله و وزن هزاردانه وجود داشت. برای کاهش تعداد متغیرها از تجزیه به مؤلفههای اصلی استفاده شد که سهمؤلفه اول که مقدار ویژه بیشتر از 1 داشتند، انتخاب شدند. این سه مؤلفه 78 درصد از تغییرات کل را توجیه کردند. نموداربایپلات نشان داد که ژنوتیپهای ژنوتیپ های 17 ، 23 ، 10 ، 11 ، 8 و 32 که نزدیک به مؤلفه اول هستند، دارای عملکردبیشتری بوده که میتوانند در برنامههای بهنژادی مورد توجه قرار گیرند

Keywords:

تجزیه به عاملها , تریتیکاله , دیم , عملکرد