تنوع ژنتیکی جمعیتهای سرونوش به کمک نشانگر ایزوآنزیمی پراکسیداز در سورکش فاضلآباد

اولین قدم در توجه به ذخائر ژنتیکی، بررسی تنوع ژنتیکی موجود در بین گونه ها و جمعیت های داخل گونه ها می باشد . از میان نشانگر های بیوشیمیایی آنزیم پراکسیداز در تمایز و طبقه بندی ژنتیکی گیاهان، تفکیکگ اکوتیپ ها ،بررسی تنوع بین و درون گونه ای و برآورد تنوع ژنتیکی اهمیت خاصی دارد . این تحقیق با هدف بررسی ومقایسه تنوع ژنتیکی و پلی مورفیسم درون گونه ای سرونوش به کمک آنزیم پراکسیداز اندام شاخته در منطقه سورکش استان گلستان انجام گردید . در این مطالعه نمونه برداری به طور همزمان از رویش های دو ساله شاخه 30 پایه سرونوش انجام شد . عصاره گیری بلافاصله بعد از نمونه گیری انجام شد . مطالعه کیفی با الکتروفورز به روش PAGE( پلی اکریل آمید ژل الکتروفورز ) انجام شد . نتایج نشان داد که درختان سرونوش منطقه سورکش تنوع ژنتیکی نسبتا خوبی دارند . نتایج تجزه و تحلیل الگوی باندی پراکسیداز بیانگر نمایان شدن 6 باند مجزا در سه ناحیه متفاوت بر روی ژل بود. با توجه به آنالیز خوشه ای جمعیت دو از قدتر تفکیک و تنوع بالاتری برخوردار است .

Keywords:

تنوع ژنتیکی , سرونوش , پراکسیداز , شاخه