ارزیابی قابلیت دادههای ماهوارهای سنجنده ETM+ در تفکیک اراضی جنگلی مناطق کوهستانی زاگرس (منطقه مورد مطالعه: حوزه سرخاب خرمآباد) abstract
به منظور بررسی قابلیت داده های
سنجنده +ETM ماهواره لندست 7 در تفکیک و تهیه اراضی جنگلی در زاگرس، داده های رقومی این سنجنده مربوط به 30 آوریل 2001 میلادی از حوزه سخاب خرمآباد در استان لرستان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. با بررسی داده ها هیچگونه خطای رادیومتری قابل توجهی در داده ها مشاهده نشد.
تطابق هندسی با نقشه های رقومی توپوگرافی در مقیاس 1:25000 و به روش نقاط کنترل زمینی با استفاده از 16 نقطه و دقت 0/39 پیکسل انجام گردید. پردازشهای مختلف نظیر ایجاد تصاویر رنگی، نسبتگیری ، تجزیه مولفه های اصلی بر روی باندهای اصلی با هدف بارزسازی تصویر و ایجاد تصاویر جدید انجام گردید. بهترین مجموعه باندی برای طبقه بندیها با استفاده از شاخص آماری واگرایی تعیین گردید، سپس طبقه بندی تصاویر به روش نظارت شده و با استفاده از خوارزمیهای حداکثر احتمال، متوازی السطوح و حداقل فاصله از میانگین انجام شد. به منظور ارزیابی بررسی صحت نتایج طبقه بندی نقشه واقعیت زمینی نونه ای بهخ روش سیستماتیک-خوشه ای با شبکه های به فواصل 5*5 کیلومتر و نمونه هایی به فواصل 500*500 متری طراحی و نوع کاربری آنها در محل نمونه ها مشخص گردید. نتایج نشان داد که تفکیک و طبقه بندی اراضی جنگلی از سایر طبقات کاربری منطقه با صحت بالایی صورت گرفت. صحت تولید کننده حدد 87 درصد موید این مطلب می باشد. همچنین صحت های کلی و ضریب کاپای کسب شده برای سه طبقه بندی کننده با مجموعه باندهای مناسب در مقایسه با واقعیت زمینی نشان می دهد که طبقه بندی کننده حداکثر احتمال با مقدار صحت کلی 91 درصد و ضریب کاپای 87/56 درصد نتایج بهتری از دو طبقه بندی کننده دیگر دارد. برای تکمیل نقشه کاربری، رودخانه ها و مناطق مسکونی که تفکیک پذیری آنها از طریق تصاویر دشوار بود از لایه های اطلاعاتی نقشه های موجود منطقه استفاده شد و در نهایت از روی هم گذاری لایه های فوق با تصویر طبقه بندی شده، نقشه نهایی کاربری اراضی حوزه در شش طبقه کاربری طبق سطح یک روش اندرسون شامل اراضی جنگلی، مراتع، زمین زراعی، اراضی بدون پوشش گیاهی، مناطق مسکونی و رودخانه ها تهیه شد. این نقشه به همراه سایر داده های مورد نیاز در ارزیابی و آزمایش سرزمین منطقه مورد استفاده قرار گرفت.