امکان سنجی ایجاد شبکه خطوط ویژه دوچرخه در ناوگان حمل و نقل شهری و بررسی اثرات آن (مطالعه موردی شهر رشت)

رشد روزافزون میزان ترافیک شهری، موجب به وجود آمدن مشکلات بسیاری از قبیل آلودگی هوا،آلودگی صوتی، ترافیک سنگین و اتلاف زمان کاربران ترافیک در شهر رشت شده است. یکی ازراهکارهایی که برای کاهش این معضلات در بسیاری از کشورهای توسعه یافته به مرحله اجرا درآمدهاست، اضافه کردن دوچرخه سواری به روش های موجود حمل و نقل می باشد که در صورت اجرایصحیح می تواند مزایای زیادی را برای جامعه داشته باشد. در این پژوهش، به منظور امکان سنجیایجاد شبکه مسیرهای دوچرخه در شهر رشت، بخشی کوچکی از شهر که از میدان شهرداری آغازگردیده و پس از عبور از خیابانه ای شریعتی، مطهر ی و امام خمینی (ره)، مجددا به میدانبازمی گردد، مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق با استفاده از داده های ترافیکی برداشت شدهدر این مسیر و همچنین توزیع تصادفی پرسشنامه هایی در بین کاربران این مسیرها، پیش بینی هاییدر مورد تاثیر احداث شبکه خطوط ویژه دوچرخه بر جریان ترافیک در این محدوده صورت گرفتهاست. با استفاده از نتایج پرسشنامه ها پیش بینی می شود که در صورت اجرای صحیح طرح، استفاده ازوسایل نقلیه موتوری به ویژه تاکسی در این محدوده کمتر شده و استفاده از دوچرخه به عنوان یکروش حمل و نقل انسان محور حدودا 25 برابر خواهد شد.

Keywords:

دوچرخه , خطوط ویژه دوچرخه , پرسشنامه , حجم ترافیک عبوری