از زمان کشف آتش تا کنون با سطوح مختلفی از استفاده بسته به در دسترس بودن،
چوب یک منبع انرژی کارآمد برای بشر بوده است و امروزه در اغلب برنامه های جهانی برای جلوگیری از آلودگی هوا و حفظ ذخایر
سوخت های فسیلی استفاده از
زیست توده جنگل و پسماندهای چوبی آن یکی از راهکارهای مناسب برای جایگزینی
سوخت های فسیلی شناخته می شود. روند فعلی مصرف انرژی در جهان، بشر را با دو بحران بزرگ آلودگی زیست محیطی و شتاب فزاینده در تهی نمودن منابع انرژی فسیلی روبرو نموده است.
سوخت های غیرفسیلی به خاطر منابع زیاد و تجدیدپذیر بودن منابع و کاهش آلودگی، جایگزین مناسبی برای
سوخت های فسیلی عنوان شده اند. انرژی
زیست توده بعد از انرژی خورشیدی بالاترین پتانسیل انرژی را دارا می باشد. از موارد شایان توجه در مورد این منبع انرژی میتوان قابلیت ذخیره سازی گسترده، رفع آلودگی های مضاعف و گستردگی کاربردها نظیر کاربردهای نیروگاهی، حمل ونقل و تولید حرارت اشاره نمود. ازطرفی میزان نشر مواد آلاینده ی ناشی از احتراق
زیست توده معمولاً کمتر از
سوخت های فسیلی است و بهره برداری تجاری از
زیست توده می تواند مشکلات مربوط به انهدام ضایعات و زباله در سایر صنایع از جمله جنگلداری و تولیدات
چوب و... راحذف نموده یا کاهش دهد. با توجه به پتانسیل های موجود در سطح کشور برای جنگلکاری، می توان استفاده از
چوب به عنوان
سوخت را در برخی مناطق کشور توصیه نمود.