نقش سبک های شناختی،اهداف پیشرفت و خودکارآمدی ریاضی در پیشرفت ریاضی دانش آموزان

تحقیق حاضر به بررسی نقش سبک های شناختی، اهداف پیشرفت و خودکارآمدی ریاضی در پیشرفت ریاضی دانش آموزان صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان پسر پایه ی اول دبیرستان های دولتی منطقه تبادکان تشکیل داد از این جامعه تعداد 263 نفر آزمودنی با روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شدند سپس پرسشنامه سبک های شناختی وابسته به زمینه و ناوابسته به زمینه «آزمون گروهی اشکال نهفته»، پرسشنامه ی جهت گیری هدفی میدگلی و همکاران (1998) و پرسشنامه خودکارآمدی ریاضی به آنان ارائه و داده ها جمع آورری گردید. ضریب پایایی آزمون گروهی اشکال نهفته آن به روش بازآزمایی 89% به دست آمده است، اعتبار کلی پرسشنامه جهت گیری هدفی در اجرای نهایی نیز 87%، و اعتبار خرده آزمون های آن به ترتیب 87% و 84% و 76% به دست آمده است، روایی پرسشنامه خودکارآمدی ریاضی بر اساس آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تأییدی به دست آ مده و تأیید شد. پایایی کلی پرسش نامه 91% گزارش شد. داده ها با روش آماری همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل و رگرسیون چندگانه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که میان سبک های شناختی، اهداف پیشرفت و خودکارآمدی ریاضی با پیشرفت ریاضی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و خودکارآمدی ریاضی پیشترین سهم را در پیش بینی پیشرفت ریاضی دارد. دانش آموزانی که سبک شناختی ناوابسته به زمینه دارند، میزان خود کارآمدی ریاضی بیشتری را گزارش کرده اند. همچنین دانش آموزان با سبک شناختی ناوابسته به زمینه نمرهی اهداف تبحری بیشتری دارند. و دانش آموزان با سبک شناختی وابسته به زمینه نمرهی اهداف اجتنابی بیشتری دارند. اهداف تبحری با خودکارآمدی ریاضی رابطه معنادار دارد. بین میزان خودکارآمدی و نمره ی هدف رویکردی ارتباط معناداری در جهت مستقیم وجود دارد بین میزان خودکارآمدی و نمره ی هدف اجتنابی ارتباط معناداری در جهت معکوس وجود دارد. همچنین نتایج پژوهش نشان می دهد که پیشرفت عملکرد تحصیلی ریاضی به تنهایی از طریق اهداف پیشرفت، سبک شناختی و میزان خود کارآمدی قابل پیش بینی است، ولی در تحلیل رگرسیون گام به گام مشخص گردید که سهم باورهای خود کارآمدی ریاضی پیش از اهداف پیشرفت وسبک شناختی است.

Keywords:

سبک های شناختی , اهداف پیشرفت , خودکارآمدی ریاضی , پیشرفت ریاضی