مطالعه ی وضعیت ژن TP53 درکارسینومای داکتال تهاجمی پستان و تاثیر آن بر روی پارامتر های هیستوپاتولوژیک پیش آگهی بیمار

مقدمه : امروزه تعیین وضعیت TP53 به بخشی از پانل-ایمونوهیستوشیمی ارزیابی سرطان های پستان تبدیل شده است. بیمارانی که این ژن را از دست داده اند. نسبت به شیمی درمانی و بخصوص رادیو تراپی مقاومت نشان میدهند. موتاسیون در این ژن سبب تاثیر بر روی پارامترهای مختلف پیش آگهی بیماری شده و موارد مثبت از شانس بقاء پایین تری برخوردارند. اهداف: بررسی تاثیر از دست دادن ژن TP53 برگرید و میزان پرولیفراسیون در سرطان های پستان روش تحقیق: تعداد 47 بیمار سرطان پستان با نمای هیستولوژیکی IDC انتخاب شدند. اسلایدهای E&H و IHC با مارکرهای Ki-67 و P53 تهیه و با پروتکل های استاندارد تحت مطالعه میکروسکوپی قرار گرفتند. سپس مقادیر بدست امده از نظر آماری مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: 36/1% از بیماران TP53 مثبت بودند. نتایج بیانگر این است که از بین موارد مثبت، 53/8% در گرید II و III قرار داشته و 52/9% نیزدارای پرولیفراسیون متوسط تا بالایی می باشند. بحث: نتایج این مطالعه همسو بابسیاری از مطالعات مشابه بوده است و نشانگر این است که موتاسیون در این ژن بطور مستقل و یا درکنار سایر فاکتورها، سبب تضعیف پیش آگهی در بیماران می گردد. رادیو تراپی زیر بغل پس از جراحی، یکی از پروتکل های درمانی در بیماران کاندیدای جراحی حفظ پستان (BreastSurgery-BCS Conservative) می باشد. سلامت ژن TP53 در پاسخ دهی به رادیو تراپی نقش عمده ای ایفاء می نماید. به نظر می رسد در انتخاب بیماران جهت BCS ، می بایستی وضعیت TP53 در CoreNeedle Biopsy در نظر گرفته شود. به طور یقین رسیدن به این تئوری نیازمند مطالعات متعددی می باشد.