کاهش تعداد انتقال در الگوریتمهای داده پراکنی در شبکه های بیسیم Ad hoc

دو روش اصلی، ایستا و پویا، برای الگوریتم داده پراکنی در شبکه هایad hoc بی سیم وجود دارد. در روش استاتیک، الگوریتمهای محلی به طور فعالانه وضعیت هر گره را با توجه به اطلاعات توپولوژی محلی و تابع او لویت شناخته شده جهانی تعیین میکند. در این مقاله، ما در ابتدا نشان دادیم که الگوریتمهای داده پراکنی محلی بر اساس روش استاتیک نمیتواند یک عامل تقریب خوبی برای راه حل بهینه )مشکلNP- سخت( دست یابد. با این حال نشان دادیم که یک فاکتور تقریبی ثابت دست یافتنی است اگر اطلاعات موقعیتی)نسبی( در دسترس باشد. در روش پویا، الگوریتم های محلی وضعیت هر گره در حال پرواز را بر اساس اطلاعات توپولوژی محلی و اطلاعات مربوط به حالت انتقال تعیین می کند. با استفاده از روش پویا، اخیرا نشان داده شده است که الگوریتم های داده پراکنی محلیمی تواند هنگامی که )تقریبی( اطلاعات موقعیتی در دسترس است یک فاکتور تقریبی ثابت به دست یابد. با این حال، استفاده از اطلاعات موقعیت می تواند مشکل را ساده کند. همچنین، در برخی از برنامه های کاربردی داشتن اطلاعات موقعیت نمی تواند عملی باشد. بنابراین، ما تمایل داریم بدانیم که آیا الگوریتمهای داده پراکنی محلی بر اساس روش پویا میتواند بدون استفاده از اطلاعات موقعیتی یک عامل تقریب ثابت دست یابد. به طور مثبت در پاسخ به این سوال میگوییم یک الگوریتم داده پراکنی محلی که در آن وضعیت هر گره تصمیم گرفته می شود در حال پرواز باشد طراحی و ثابت کردیم که این الگوریتم هم میتواند تحویل کامل داشته باشد و هم تقریب ثابت به راه حل مطلوب برسد.

Keywords:

شبکه های موردی سیار , الگوریتمهای توزیع شده , انتشار همگانی , تخمین ثابت