تعیین سهم سبک های دلبستگی در پیش بینی میزان شادکامی دانشجویان

مقدمه و هدف: با عنایت به اینکه روانشناسی مثبت نگر به ویژه به عنوان رویکرد تازهای در روان شناسی بر فهم و تشریح احساس ذهنی بهزیستی و همچنین پیش بینی دقیق عواملی موثر بر آن، تمرکز یافته است، مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش سبک های دلبستگی درپیش بینی میزان شادکامی دانشجویان صورت گرفت. روش: روش مطالعه، همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دختر دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی 32 33 بودند که - تعداد 375 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و پرسشنامههای شادکامی و سبک های دلبستگی را تکمیل کردند. دادههای پژوهش با آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تحلیل شدند. 0/ یافته ها: نشان داده شد که بین شادکامی با سبک دلبستگی ایمن رابطه مثبت و معنادار ) 44 r= =0/001 ، p ( و با سبک اجتنابی- 0/27( r= =0/01 ، p - 0/ ( و دوسوگرا ) 13 r= =0/07 ، p ( رابطه منفی و معنادار وجود دارد. در ادامه، از بین سبک های 3 گانه دلبستگی، فقط سبک دلبستگی ایمن، قادر پیش بینی به میزان شادکامی دانشجویان مورد بررسی بود ) 001 p= 0/33 ، = Beta (. به گونه ای که به ازای یک نمره افزایش در سبک دلبستگی ایمن می توان پیش بینی کرد نمره شادکامی دانشجویان 0/36 افزایش می یابد. نتیجه گیری: با عنایت به اهمیت شادکامی دانشجویان و نقش سبک دلبستگی ایمن در پیش بینی آن، توجه به پیوند عاطفی ایمن و عمیق بین والد کودک در دوران کودکی - به جهت تاثیر در بزگسالی، به والدین توصیه می گردد.

Keywords:

روان شناسی مثبت گرا , شادکامی , سبک دلبستگی