بررسی پارامترهای توسعه پایدار در جهت شهرسازی ایرانی اسلامی

شهرهای امروز هویت و خوانش اسلامی خود را از دست داده اند. دربسیاری از موارد شاهد الگوبرداری نادرست از فرهنگ غرب می باشیم، احداث شهرهایی که بی اساس و اصول طراحی و ساخته شده اند، به گونه ای که ساکنین آن هیچ گونه تعلقخاطری نسبت به محیط زندگی خویش نداشته و زندگی در آن فقط جنبه ی خوابگاهی دارد.شهرسازی بر اساس الگوهای پایداری می تواند پاسخی در حل مشکلات امروزی شهرها باشد، همچنین از اهداف توسعه پایدار می توان دستیابی و تامین نیازهای اساسی شهروندان، بهبود استانداردهای زندگی، حفاظت و مدیریت بهتر اکوسیستم را بیان داشت. کشور ایران دارایپیشینه ای اصیل و تاریخی در معماری اسلامی همراه با هویت دیرینه می باشد، اما امروزه ساخت شهرها براساس هویت و معماری سنتی ایرانی رنگ باخته است. حال اگر تلاش شود در احداث شهرهای جدید از الگوهای توسعه ی پایدار همراه با بهره گیری از معماری کهن و اسلامی استفاده شود، خواهیم توانست به شهرهای ایدهآل دست یابیم. در مقاله مذکور سعی برآن است تا با بهره گیری از روش تحلیلی کتابخانه ایی به ضرورت بهره گیری از مولفه های پایداری در راستای شهرسازی - سنتی اسلامی پرداخته شود و نتایج حاصل از احداث این شهرها با اصول مذکور مورد واکاوی قرارگیرد.

Keywords:

توسعه پایدار , شهر سازی , ایرانی اسلامی , هویت