کنترل بیولوژیک یعنی استفاده از پارازیتوئیدها ،
پرداتورها ، پاتوژن ها ، آنتاگونیست ها و یا میکروارگانیسم های رقیب برای کاهش جمعیت یک آفت ، به طوری که آفت فراوانی کمتری داشته باشد و خساراتی کمتر از آنچه ممکن می بود وارد سازد. بیش از 543 حشره در جهان توسط 1200 برنامه مبارزه بیلوژیکی از طریق معرفی (ورود) حشره مفید مورد مبارزه قرار گرفته است علاوه بر آن برنامه های حفاظت و تکثیر انبوه عوامل بومی نیز به اجرا در آمده است . این حشرات متعلق به راسته های جوربالا دوبالان ، بال غشائیان ، سخت بالپوشان ، بالپولک داران و تعدادی از راسته های دیگر بوده اند. جوربالان از جمله حشراتی هستند که بیشترین موفقیت در مبارزه بیولوژیکی با آنها از طریق معرفی حشرات مفید حاصل شده است . پارازیتوئیدها حشراتی هستند که میزبان خود را می کشند ، برخلاف پارازیتها یا انگل ها که قادرند تمام دوره زندگی خود را بر روی یک میزبان به سر برد کامل سازند مثل کک ها و کرمهای پهن و برخلاف
پرداتورها که در طول زندگی تعدادی طعمه را مورد استفاده قرار می دهند. بیشترین گروه پارازیتوئیدها از زنبورهای متعلق به خانواده های Ichneumonidae ,Chalcididae , Braconidae و خانواده های Aphelinidae , Eulophiodae , Pteromalidae بوده اند.. از راسته دوبالان بیشترین عوامل استفاده شدا از خانواده Tachinidaeبوده اند. تا کنون همه مگس های
پارازیتوئید جمع آوری شده از روی سن گندم در ایران متعلق به خانوادTachinidae بوده اند . از میان 5گونه مهم سن گندم و جو در ایران تنها Phasia crassipennis زمستان راعمدتا و در بیش از 90 درصد به شکل شفیره در ارتفاعات محل
زمستانگذرانی سن گندم می گذراند و بقیه که حدود 10 درصدجمعیت را شامل می شود در همان مکانهای زمستانی سن گندم زمستان را به شکل لارو در داخل بدن سن کامل سپری می کند.چهار گونه دیگر یعنی Heliozeta helluo Elomyia Ectophasia crassipennis ،E.oblonga ،lateralisسراسر زمستان را به صورت لاردربدن سن میزبان به سر می برند.