بررسی رفتارهای ناایمن در بین کارکنان ناحیه فولادسازی شرکت فولاد مبارکه اصفهان abstract
حادثه از دیرباز بعنوان یک عامل مخرب برای انسان شناخته شده است. آشکار است که هرگونه برنامه ریزی برای کنترل حوادث مستلزم آگاهی از علل بوجود آورنده آنها می باشد. مطالعات انجام
شده مختلف نشان می دهد که رفتارهای ناایمن عامل اصلی حوادث می باشد. بنابراین، تلاش برا ی شناسایی وضعیت رفتارهای ناایمن در بین کارکنان و سعی در کنترل آنها حائز اهمیت است.
هدف مطالعه حاضر ارزیابی رفتارهای
ایمنی کارکنان ناحیه فولادسازی شرکت
فولاد مبارکه اصفهان است.
یکی از مهمترین روشهای ارزیابی اعمال ناایمن، تکنیک نمونه برداری از رفتارهای
ایمنی است. در این مطالعه نوع، فراوانی و اهمیت رفتارهای ناایمن کارکنان در شیفت صبج مورد بررسی قرار گرفت. یافته های مطالعه نشان داد که 24 درصد
رفتار کارکنان مجتمعی و 45 درصد
رفتار کارکنان رابطه بین نوع
رفتار کارکنان پیمانکاری و شیفت (P<0.01) ناایمن در میان پرسنل مجتمعی
پیمانکاری از نوع ناایمن بود. مهمترین
رفتار فردی بود. و پیمانکاری بر حسب فراوانی عدم استفاده و یا استفاده غلط از تجهیزات حفاظت)، ساعات مشاهده (P<0.01)سطح تحصیلات (P<0.01) و سابقه کار (P<0.01) معنی دار بود. غربالگری مشاغل و آنالیز
ایمنی آنها و ارائه آموزشهای لازم به کارکنان در رابطه با نقش رفتارهای ناایمن در بروز
حادثه از پیشنهادات ارائه شده برای کنترل رفتارهای ناایمن می باشد.