تخمین درجه اشباع آب مخازن کربناته با استفاده از رگرسیون بردار پشتیبانی

تاکنون روابط تجربی زیادی جهت تخمین درجه اشباع آب برای مخازن با خواص متفاوت ارائه شده است. بسیاری از این روابط دارای پارامترهایی می باشند که باید در آزمایشگاه محاسبه شوند. در مخازن کربناته به دلیل ناهمگنی شدیدی که در تمام مخزن حاکم است ثابت فرض نمودن این پارامترها که بشدت نسبت به خواص سنگ وسیال حساس می باشند با خطای زیادی همراه می باشد. از سوی دیگر محاسبه این پارامترها به دلیل زمان بر و هزینه بر بودن و از دست رفتن بخشی از نمونه ها به هنگام مغزه گیی برای تمام طول چاه امکانپذیر نمی باشد. روابط زیادی برپایه رگرسیون بین این پارامترها و خواص سنگ و سیال توسط محققین ارائه شده است که در عمل نتایج حاصله دارای خطای اندازه گیری زیادی می باشند. با بهبود روش های ریاضی و ظهور روش های محاسباتی هوشمند نیاز به این روش ها در مسائل پیچیده مهندسی نفت به خصوص در تخمین درجه اشباع آب و دیگر خواص پتروفیزیکی که با حجم عظیمی از داده ها سرکار دارند نیز احساس گردید. در همین راستا در این مطالعه نیز از یک مدل رگرسیون بردار پشتیبانی (ε-SVR) برای تخیمن درجه اشباع آب به کمک نمودارهای معمول چاه پیمایی استفاده شده است و نتایج آن در یک مطالعه موردی ، با نتایج حاصل از روش تجربی آرچی مقایسه شده است. از داده های اشباع آب محاسبه شده در آزمایشگاه مغزه به عنوان داده ی هدف و اعتبار سنجی مدل استفاده شده است. روش جستجوی الگو نیز برای بهبود عملکرد مدل ε-SVR و تخمین پارامترهای مدل بکار گرفته شده است. نتایج نشان می دهند که این روش با رسیدن به خطای مربعات میانگین برابر ۰5۳/۰ و یک ضریب کرولیشن ۹21/۰ از دقت بالایی در تخمین درجه اشباع نفت برخوردار می باشد، در حالیکه روش تجربی آرچی دارای خطای مربعات میانگین برابر 20۲/۰ و یک ضریب کرولیشن ۴۱2/۰ می باشد که نشان از توانایی بالای مدل ε-SVR نسبت به روش های معمول تجربی است.

Keywords:

درجه اشباع آب , نگاره های چاه پیمایی , رگرسیون بردار پشتیبانی , مخازن کربناته , مدل آرچی