بررسی روابط بین عوامل روان شناختی و اجتماعی با فرسودگی شغلی در کارکنان پتروشیمی مستقر در عسلویه

هدف از پژوهش حاضر بررسی روابط بین عوامل روان شناختی و اجتماعی با فرسودگی شغلی در کارکنان پتروشیمی مستقر در عسلویه است. روش پژوهش حاضر از نوع روش های غیر آزمایشی و طرح پژوهش از نوع همبستگی بود. بدین منظور تعداد 321 نفر (174 نفر مرد و 147نفر زن) با میانگین سنی 33/147 و میانگین مدت اقامت 2/66 سال، به شکل نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین کارکنان شرکت های پتروشیمی مستقر در عسلویه انتخاب شدند. ابزارهای به کار برده شده در این پژوهش برای سنجش متغیرهای پژوهش عبارتند از: مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (DASS، لاویبوند و لاویبوند، 1995)؛ مقیاس رضامندی همسران افروز، فرم کوتاه، پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلچ (ماسلچ و جاکسون، 1981) و پرسشنامه سازگاری (بل، 1961) بودند. نتایج نشان داد که فرسودگی عاطفی و اضطراب بیشترین تبیین کننده سازگاری است. همچنین، بیشترین تبیین کننده های فرسودگی عاطفی اضطراب، سازگاری بهداشتی و شغلی و از بین مولفه های رضامندی زناشویی مولفه حل تعارض است. نتایج کلی تحقیق نشان داد که بین عوامل روان شناختی و اجتماعی با فرسودگی شغلی در کارکنان پتروشیمی مستقر در عسلویه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

عوامل روان شناختی و اجتماعی , فرسودگی شغلی , کارکنان پتروشیمی عسلویه ,