واقعه غدیر خم به عنوان بزرگترین اجتماع سرنوشت ساز به هدف تعیین جانشینی رسول اعظم(ص) شناخته می-شود. این مساله یکی از مهمترین مسائلی است که اکثر مسلمانان بعد از وفات رسول خدا(ص) از نص غدیر اعراض نموده و آن را انکار کرده یا به فراموشى سپردند این درحالی است که بزرگانی از اندیشمندان اهل سنت در معتبرترین کتاب های خود آن را آورده اند و به آن معترفند لکن در میان این عالمان با انصاف، عده ایی متعصب و تندرو نیز هستند که تلاش می کنند تا اذهان را به سمت و سوی دیگری مشغول کرده تا به اهداف خود برسند. بطورخلاصه مهمترین راهبردهای فرار از این واقعیت از همان زمان رسول خدا شروع شد و تا الان ادامه دارد؛ از ایجاد تشکل هایی در طول مسیر پیامبر در هنگام برگشت از حج و طراحی توطئه مثل رم دادن شتر گرفته تا بهانه تراشی هایی چون نبودن علی(ع)در جحفه، قبول نداشتن خطبه حضرت در آنجا، ایجاد تردید و تشکیک در متن، سند و دلالت حدیث غدیر. این مقاله تلاش می کند تا با استفاده از منابع مرجع اهل سنت، به این تردیدها پاسخ منطقی داده و جایگاه واقعی غدیر نزد آنان را شفاف سازی نماید.