بررسی عوامل ناامنی در جنوب شرق ایران و نقش طوایف بلوچ در برقراری امنیت

قومیت ، قوم گرایی ناسیونالیسم قومی و.. واژه هایی مانند ان طی یک قرن گذشته از بحث انگیز ترین موضوعات سیاسی ، اجتماعی جامعه بشری بوده است و در حال حاضر بسیاری از مشکلات و بحرانها ی موجود در کشورها و مناطق جهان به خصوص افریقا و جنوب اسیا و خاورمیانه با مسائل قومی در ارتباط است. یکی از این کشورها ایران و یکی از استانهای ایران که مسائل قومی همراه با بستر جغرافیایی مناسب ،محلی برای نامنی و بی ثباتی ایجاد کرده استان سیستان و بلوچستان که قوم بلوچ در ان ساکن می باشد .بلوچ ها در سرزمینی به نام بلوچستان در جنوب شرقی ایران، جنوب غربی افغانستان و غرب پاکستان استقرار دارند. وبه صورت پراکنده در بخش های از استان خراسان جنوبی ، جنوب استان کرمان و شرق استان هرمزگان، در ایران ودر استان های زابل، قندهار و هلمند افغانستان، ایالات بلوچستان و کراچی مرکز ایالت سند پاکستان زندگی می کنند. از نظر مذهبی، اقلیت بلوچ های ایران، اهل سنت و حنفی مذهب هستند و ازاین جهت با بلوچ ها در پاکستان و شبه قاره اشتراک هایی دارند و با بخش مرکزی ایران متفاوت هستند. بلوچستان ایران و پاکستان در سه متغیر مذهب، زبان و قومیت با یکدیگر تجانس دارند. استان سیستان و بلوچستان با وسعتی معادل 5/11 درصد کشور و موقعیت ژئوپلیتیکی و حدود 2 میلیون نفر جمعیت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با ناامنی مواجه بوده است همچنین وجود مناطق بی ثبات همجوارایران به خصوص در جنوب شرق باعث دغدغه ها و نگرا نیهای استراتژیک شد ه است. این تحقیق در پی پاسخ این سئوال که عوامل داخلی و خارجى که در ایجاد ناامنی جنوب شرق ایران موثرند کدامند و نقش عشایر بلوچ در ایجاد امنیت استان چیست ؟ نتایج تحقیق نشان می دهد که عوامل داخلى و خارجى هر کدام به سهم خود در ایجاد ناامنى جنوب شرق ایران مؤثر می باشنداما طی سالهای گذشته سهم عوامل خارجى بیش از عوامل داخلى بوده است.

Keywords:

جمهوری اسلامی ایران , قوم , ناامنی , , گرو ههای تروریستی , طوایف بلوچ