رنگها از جمله مهمترین عناصر موثر در تعیین کیفیت فضای معماری هستند که امروزه در کشور ما، برخلاف معماری سنتی و باستانی ان کمتر مورد توجه قرار گرفته اند در این میان
رنگ زردبه علت کاربردفراوانی که در نماهای شهری و روستایی دارد از اهمیت بسزایی برخوردار است اجرنمای
زرد ازجمله مصالحی است که امروزه در کشور ما در مقیاس انبوه تولیدو در اغلب بناها اعم از مسکونی، آموزشی ، مذهبی ، تجاریو غیره مورد استفاده قرار می گیرد . ولی عدم توجه به نحوه صحیح کاربرد این
رنگ موجب ایجاد فضاهایی بی روح وبیمارگون شده است که این روحیه را به ساکنان و عابران نیز منتقل می کند و نهایتا باعث ایجاد یا تشدید نوعی سندرم ساختمانی با عنوان
سندروم خستگی مزمن، می گردد لذا این مقاله بر آن است تا با استناد به معماری سنتی کشورمان، خواص روانی رنگها، و اظهارات صاحب نظران به بررسی چگونگی بکارگیری این
رنگ در معماری و شهربازی ایران بپردازد.مطمئنا توجه به اصول و روشهای بکار رفته در معماری گذشته کشورمان منجمله بکارگیریرنگ، معانی و مفاهیم آن الخصوص
رنگ زرد و کاربرد صحیح آن در معماری و شهربازی معاصر کمک موثری به احیا هویت ایرانی و اسلامی کشورمان خواهدنمود