بهینه سازی تریبولوژیکی سیستم قطعه کار-ابزار در در ماشینکاری فولاد با ابزار پوشش داده شده

تریبولوژی، علم سطوح در تماس با یکدیگر، که نسبت به هم دارای حرکت هستند، می باشد. به زبانی ساده یک سیستم مهندسی است که در آن سایش رخ می دهد، از طرفی یکی از پرکاربرد در این فرایندها در ساخت قطعات، ماشین کاری است که در آن قطعه کار با ابزار در گیر می باشد. یک نقش کلیدی در کیفیت بالا و تولید مقرون به صرفه، در ساخت قطعات سایش ابزار است. در سال های اخیر گرایش به سمت تکنولوژی پوشش دهی ابزار برش، با افزایش سرعت برش و نرخ پیش روی، افزایش یافته است این ابزارها با استفاده از دو روش متفاوت پوشش داده می شوند. رسوب فیزیکی بخار (PVD) و رسوب شیمیایی بخار (CVD) . هدف از این پژوهش به دست آوردن شرایط بهینه از پارامترهای ماشین کاری (روش پوشش ابزار، سرعت برش، میزان پیشرفتی و عمق برش) برای به حداقل رساندن سایش ابزار در تراشکاری فولاد MO40 سخت شده، با ابزار پوشش داده شده به روش PVD و CVD می باشد . دلیل انتخاب این فولاد کاربرد فراوان آن در صنایع امروز است. ارایه متعامد L18 از طراحی ازمایشات تاگوچی و نسبت سیگنال به نویز (S/N) جهت انجام بهینه سازی پارامترهای استفاده شد. همچنین آنالیز واریانس جهت تعیین اهمیت پارامترهای مؤثر، به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که ابزار با پوشش PVD بهترین عملکرد را برای تراشکاری تیم فولاد دارد،همچنین سرعت برش پارامتر تأثیرگذار بر سایش ابزار به دست آمد.

Keywords:

بهینه سازی , پوشش ابزار , تریبولوژی , روش تاگوچی , سایش ابزار