بررسی عوامل موثر بر صادرات غیر نفتی ایران با تاکید بر نرخ واقعی ارز و بی ثباتی ان

هدف اصلی این مطالعه بررسی عوامل موثر بر صادرات غیر نفتی ایران با تاکید بر نرخ واقعی ارز و بی ثباتی ان به عنوان شاخص جایگزین برای تغییر پذیری نرخ واقعی ارز طی سال های 1347-1392 می باشد. برای این منظور صادرات غیر نفتی تابعی از متغیرهای نرخ واقعی ارز، شاخص بی ثباتی نرخ واقعی ارز، نرخ تورم و تولید ناخالص داخلی در نظر گرفته شده و از روش همگرایی جوهانسن-جوسیلیوس در تخمین مدل استفاده شده است. نتایج حاصل از تخمین مدل نشان می دهد که متغیرهای نرخ واقعی ارز و تولید ناخالص داخلی تاثیر مثبت و متغیرهای بی ثباتی نرخ واقعی ارز و نرخ تورم تاثیر منفی و معنی داری بر صادرات غیر نفتی ایران داشته اند. بنابراین توصیه مهم سیاستی این تحقیق ان است که دولت برای توسعه صادرات غیر نفتی باید مدیریت انعطاف پذیری نرخ ارز اسمی را براساس نرخ تورم داخلی مد نظر قرار داده و با اعمال سیاست های پولی و مالی مناسب مانع از کاهش نرخ واقعی ارز شود.

Keywords:

ایران , بی ثباتی نرخ واقعی ارز , روش همگرایی جوهانسن-جوسیلیوس , صادرات غیر نفتی , نرخ واقعی ارز