بررسی اثر ضد قارچی روغن های خام آویشن و نعناع علیه عامل بیماری پژمردگی گوجه فرنگی

این تحقیق با هدف ارزیابی اثر اسانس روغن آویشنThymus vulgaris و نعناع Mentha piperita بر رشد قارچ عامل بیماری پژمردگی گوجه فرنگیFusarium oxysporum f.sp. lycopersici در دو محیط کشت جامد و مایع با استفاده از تکنیک مسمومیت غذایی در شرائط آزمایشگاهی صورت پذیرفت. روغن خام دو گیاه مذکور از طریق تقطیر آبی به وسیله کلونجر استخراج گردید و تاثیر آن از طریق اندازه گیری رشد طولی، وزن تر و خشک قارچ مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت.بر اساس نتایج بدست آمده میزان رشد با افزایش غلظت روغن خام، افزایش و متقابلا درصد بازدارندگی کاهش یافت. درغلظت های 10و30و50 پی پی ام از روغن خام آویشن رشد قارچ مورد مطالعه کنترل گردید، در صورتی که روغن خام نعناع در این سه غلظت تاثیری بر رشد طولی و وزن توده قارچ عامل بیماری نداشت. با افزایش غلظت روغن خام آویشن تا 3000 و 3500 پی پی ام به ترتیب در محیط کشت مایع و جامد، رشد قارچ به طور کامل مهار گردید. تاثیر گذاری روغنخام آویشن در غلظت های خیلی کمتر از نعناع نشان دهنده عملکرد بهتر آن نسبت به روغن خام نعناع در کنترل این بیماری می باشد. وفق داده های این تحقیق، چنین استنباط می گردد که روغن خام آویشن می تواند به عنوان یکی از روش ها در مدیریت تلفیقی این بیماری مهم گوجه فرنگی به دلیل عدم اثرات سوء زیست محیطی مورد توجه قرار گیرد

Keywords:

آویشن , اسانس روغنی , اثر ضد قارچی , پارامتر های رشد , پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی , شرائط آزمایشگاهی , نعناع