تحلیل تطبیقی بافت سکونتگاهی بومی با تاکید بر معماری پایدار(مطالعه موردی : گیلان و ژاپن)

گیلان را می توان الگوی زیبایی از معماری دانست. معماریی که در عین فائق امدن بر نامهربانی های طبیعت همچون پیکرهای هماهنگ در بستر طبیعت از مواهب آن بهره می گیرد که با تاثیر ا ز عوامل محیطی، مانند عوامل جغرافیایی، اقلیمی واجتماعی، منحصر به فرد است. معماری مناطق شمالی مانند معماری بومی تمام نقاط ایران، زاییده ی کنش و واکنش متقاب انسان و طبیعت پیرامون آن است چرا که ساختمانهای بومی هر محل، فرزندان پیوند میان تصور مردم و نیازهای آنان به شمار می آیند. به نظ ر می رسد معماری این منطقه از مصالح مورد استفاده تا فرم کلی بنا تحت تاثیر محیط پیرامون می باشد. این پژوهش از تلفیق دو روش توصیفی تحلیلی و تطبیقی استفاده شده است. که به بررسی معماری پایدار گیلان به همراه قیاس آن با معماری ژاپن از دیدگاه معماری پرداخته است.

Keywords:

توسعه پایدار , معماری پایدار , معماری گجلا , معماری ژاپن