تحولات قرن اخیر همراه با ازدیاد جمعیت و پیشرفت های تکنولوژیکی مرحله تازه ای از تخریب طبیعت و محیط زیست را در پی داشته است. وجود ملیون ها تن
زباله شهری و دهها هزار نوع مواد سمی و خطرناک در آنها که حاصل فعالیتهای روزمره انسان است، سبب آلودگی گسترده ای در محیط شده است، که امر
بازیافت (Recycling) را به موضوعی بدیهی تبدیل نموده است.
بازیافت مواد می تواند منبع مهمی در تولید و عرضه فلزات در جامعه باشد و فواید زیست محیطی بسیاری به ویژه در صرفه جویی انرژی، کاهش آلودگی و ضایعات را موجب گردد. فلزات مصرفی در صنایع مختلف منابعی با قابلیت استفاده مجدد (Re-usable) هستند. لذا منابع تولید فلزات می تواند به دو بخش اولیه و ثانویه تقسیم شود. الف) منابع اولیه شامل کانسارهای فلزی، و ب) منابع ثانویه در واقع ناشی از
بازیافت فلز از ضایعات، یکی از روشهای عمده در
بازیافت مواد، انواع مختلف روش های فیزیکی است، که مکانیسم عمل آن شباهت زیادی با روشهای فرآوری مواد معدنی دارد. این روشها شامل: الف) خردایش، ب) جدایش به روشهای سنگجوری دستی، جدایش ابعادی، ثقلی، مغناطیسی و . . . است. در این مقاله سعی می گردد تا اهمیت
بازیافت مواد و به ویژه فلزات وروشهای فیزیکی مختف تشریح گردند.