بررسی اثرات زیست محیطی عملیات آبخوانداری و پخش سیلاب در منطقه اهرم استان بوشهر abstract
به دنبال شروع عملیات
آبخوانداری با هدف بهره برداری بهینه از عرصه های قابل استفاده با مهار سیلاب های فصلی و گسترش سیلاب در 120 0 هکتار از اراضی مستقر عملیات
آبخوانداری در عرصه های آبرفتی شمال شهر اهرم واقع در شرق استان بوشهر در سال 1374 و قرق عرصه فوق و انجام فعالیتهای بیولوژیکی از قبیل بذر پاشی و نهال کاری منجر به تجدید حیات پوشش گیاهی منطقه شد . در ابت دای شروع عملیات اجرایی پوشش گیاهی عرصه بیشتر از گونه های سمی و غیر خوشخوراک نظیر Stipa capensus و Pelantago ovata تشکیل می گردید و گرایش آن نیز منفی بود . بررسی انجام گرفته نشان می دهد پس از اجرای عملیات بر اثر قرق میزان تولید در مرتع افزایش پیدا کرده به نحوی که گونه های گیاهی مرغوب نظیر Salvia lerifolia جانشین گونه های مهاجم گردیده و میزان آنها در عرصه افزایش پیدا کرد و عملا غذای مناسبی برای جانورانی که از گیاهان تغذیه می نمایند فراهم کرده و آنها را به عرصه
پخش سیلاب کشانده که این امر خود باعث ثبات وضعیت اکولوژیکی منطقه شده است . همچنین در مواقع بارن دگی آب باران جمع شده در پشت تورکینست ها و خاک ریزها تا مدتی آب مورد نیاز وحوش را تامین می کنند و می تواند مورد استفاده وحوش قرار گیرد . از طرف دیگر در عرصه
پخش سیلاب منطقه شکار ممنوع ، قرار گرفته که این موضوع سبب حضور وحوش علفخوار و گوشتخوار در عرصه شده است و قرق منطقه و ای جاد خاکریزهای
پخش سیلاب مانع مهمی برای شکارچیان مختلف است که بوسیله موتر به شکار این وحوش مبادرت می کنند و همین موانع پنهان شدن جانوران را از دید شکارچیان فراهم نموده است . در این مقاله سعی گردیده اثرات اجرایی عملیات
آبخوانداری بر روی وضعیت پوشش گیاهی و حیا ت وحش منطقه مورد برسی قرار داده و با وضیعت آن قبل و بعد از اجرا طرح مورد مقایسه قرار گیرد . در این برسی مشخص گردید در منطقه پستاندارانی علفخواری از قبیل کل و بز کوهی وجود داشته که پس از عملیات
آبخوانداری جمعیت آنها افزایش یافته است . که این خود موید آن است که این عرصه ها محیطی امنی برای تولید م ثل فراهم کرده است . همچنین گونه های بسیاری از پرنگان بومی از قبیل کبک ، تیهو ، کاکایی پرستو دراین منطقه زیست آن بیشتر شده است . نتایج زیس ت محیطی حاصل از اجرای طرح
پخش سیلاب منطقه اهرم در اصل مقاله به تفصیل آمده است .