تحلیل آماری پارامتر هواشناسی دما بر آلودگی هوای شهر اهواز

در این پژوهش برای بررسی آلودگی هوای شهر اهواز از داده های شاخص استاندارد آلودگی هوا (PSI) روزانه ایستگاه های پایش کیفیت آلودگی در محدوده شهر اهواز و جهت داده های پارامتر هواشناسی دما از ایستگاه سینوپتیک اهواز طی سال های 1388-1392 استفاده شده است. رویکرد مورد نظر در این پژوهش محیطی ارتباط بین دما با عناصر آلودگی O(3), CO و (PM(10 بوده است. برای این منظور، پس از جمع آوری داده ها، محاسبات مربوط با برنامه EXCEL انجام گرفت و نتایج به وسیله نمودارها ارائه گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که در شهر اهواز بیشترین آلودگی CO در فصل بهار، در اردیبهشت ماه بوده است که دما در آن خیلی مؤثر نبوده که بیشتر آلودگی ناشی از اشتغال سوخت فسیلی است. در خصوص آلودگی (O(3 بیشترین میزان آن در تابستان می باشد که علاوه بر دما عواملی همچون افزایش تابش خورشید و وجود (NO(2 نیز در ازون سطحی مؤثر باشند. در طی بررسی صورت گرفته بیشترین رابطه مستقیم دما در افزایش آلودگی (MP(10 می باشد که بدلیل افزایش درجه حرارت باعث کاهش رطوبت خاک گردیده و در کنار وزش باد افزایش ذرات معلق را به دنبال دارد.

Keywords:

پایش آلودگی , دما , استاندارد آلودگی , شهر اهواز