ارزیابی اقلیم آسایشی شهر اصفهان با استفاده از شاخص های زیست اقلیمی (TCI، ترموهیگرومتریک ، تر جونگ ،بیکر، اولگی)
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 694
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ATTITTDE01_140
تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1395
Abstract:
شناخت پتانسیل های طبیعی به عنوان بستر فعالیت های انسانی پایه و اساس غالب برنامه ریزی های محیطی و آمایش سرزمین را تشکیل می دهد. در این راستا ویژگی های اقلیمی و عناصر غالب آن در پراکندگی فضایی و شکل گیری رفتار محیطی جوامع انسانی نقش تعیین کننده ایفا می کنند. در این مقاله، محدوده آسایش انسان در شهر اصفهان بر اساس مدل ها و شاخص های زیست اقلیمی مختلف (بیکر، ترجونگ، ترموهیگرومتریک، اولگی، TCI) با استفاده از داده های اقلیمی 59 ساله مورد بررسی قرار گرفته است و بهترین زمان برای انجام فعالیت های محیطی و گردشگری در این شهر تعیین شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهند که شهر اصفهان در طول سال در ماه های اردیبهشت، مهر، شهریور، فروردین، از نظر شاخص TCI برای گردشگران بهترین و مناسب ترین ماه است. همچنین مشخص گردید که آسایش شهر اصفهان به صورت میانگین با توجه به شاخص ترجونگ، بیکر، ترموهیگرومتریک در سه ماه اردیبهشت، خرداد، شهریور، می باشد. آسایش روزانه با توجه به شاخص اولگی، ماه های فروردین، اردیبهشت، مهر و آسایش شبانه این شهر تنها ماه تیر است.
Keywords:
Authors
مریم بیاتی خطیبی
استاد گروه پژوهشی جغرافیای دانشگاه تبریز
معصومه علیرضایی
دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین ، دانشگاه تبریز
علی زارعی
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد مرند
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :