بررسی نحوه توزیع مکانی میانگین بارش ماهانه در شهر تهران (سال های آماری 2014-1995)

بارش یکی از مهمترین عناصر اقلیمی است که تغییرات زمانی و مکانی و نایکنواختی در توزیع و مقدار آن، در انواع مدیریت و برنامه ریزیها ازجمله : مدیریت منابع آب، برنامه ریزیهای اقتصادی ،کشاورزی، صنعتی حائز اهمیت میباشد. بویژه روند کاهشی بارش و گسترشخشکسالی ها می تواند تاثیرات عمده و تبعات منفی را بر جوامع بشری داشته باشد. از این رو مطالعه بارش با توجه به ویژگی تغییرپذیری وتاثیرگذاری آن از اهمیت ویژهای برخورداراست. هدف از انجام این تحقیق بررسی توزیع زمانی و مکانی بارش در شهر تهران می باشد. بدینمنظور از داده های پنج ایستگاه سینوپتیک شهر تهران وابسته به سازمان هواشناسی طی دوره آماری 2014-1995، (20 ساله) بهره گرفته شد و روند زمانی این پدیده مورد تحلیل قرارگرفت. پهنه بندی بارش ماهانه در شهر تهران انجام شد. با توجه به نتایج بدست آمده ازایستگاه های مورد مطالعه طی دوره آماری مورد نظر،میانگین سالانه بارش تهران حدود 287.1 میلیمتر بوده است. ماه مارس بیشترینبارش و ماه سپتامبر کمترین بارش را داشته است.به طورکلی در همه ایستگاه ها نوسان بارش در سالهای مورد نظر مشهود می باشد.

Keywords:

بارش , سینوپتیک , پهنه بندی , توزیع مکانی , روند , تهران