خوف، ریاضت، جوع و عزلت درمثنوی مولانا
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 819
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ELSCONF03_025
تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1395
Abstract:
تاریخ تصوف اسلامی با زهد آغاز میشود از این رو برای مطالعه پیرامون تصوف اسلامی ناگزیر از شناخت زهد هستیم. هرچند که ازسدهی پنجم، در عرفان اسلامی عشق کم کم بر زهد میچربد، اما با این حال مایههای زهد تا قرنها بعد همچنان در شعر عرفانیمشاهد میشود. از جملهی این اشعار مثنوی مولاناست. مولانا خداوندگار عشق و عرفان است. او بر زهد به عنوان ورودیه به عالم سلوک اعتقاد دارد اما ماندن در آن را نمیپسندد و بر عشق به عنوان راه حل جهشی بای سالک باور دارد. در این پژوهش با روشی اسنادی کتابخانه ای مفاهیم اساسی زهد که خوف، ریاضت، عزلت و گرسنگی است را با محوریت مثنوی مولانا بررسی نمودهایم و - به این نتیجه رسیدیم که زهد در مثنوی مولانا حالتی مابین زهد و عشق است و بیشتر به سمت عشق گرایش دارد و مولانا ختی به همین مفاهیم اساسی زهد، جان داروی عشق را تزریق نموده است.
Authors
حکیمه اسفندیارپور
دانشجوی کارشناسی ارشدگروه ادبیات فارسی واحدسیرجان دانشگاه آزاد اسلامی سیرجان ایران
عنایت الله شریف پور
عضو هیئت علمی دانشگاه شهیدباهنرکرمان گروه ادبیات فارسی کرمان ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :