مرور نقش برنامه ریزی آموزشی موفق در سطوح جهانی، قاره ای، منطقه ای، و ملی برای دستیابی به توسعه اجتماعی

یکی از ابعاد توسعه ، توسعه اجتماعی است. در عصر حاضر کشورهایی که به توسعه پایدار رسیده اند برای همه ابعاد توسعه ( اقتصادی ، اجتماعی ، علمی ، اطلاعاتی ، انسانی ، صنعتی ، فرهنگی ، سیاسی ، مذهبی ، زیستی محیطی و...) برنامه ریزی آموزشی طراحی ، اجرا و ارزشیابی کرده اند. دستیابی به توسعه اجتماعی یکی از اهداف اسناد بالا دستی در آموزش و پرورش و آموزش عالی ایران است ، که شرط رسیدن به آن ریشه کنی بی سوادی و بالا بردن سطح دانش مردم جامعه است که آن هم نیازمند استفاده از ابزارهایی مثل: آشنایی با فنون برنامه ریزی آموزشی در سطوح : فرا کلان (جهانی) ، کلان (ملی) ، سطح خرد (موسسه ای ) است. این تحقیق ضمن بررسی تجارب موفق برنامه ریزی آموزشی کشورهایی که رتبه های نخست توسعه اجتماعی را دارند، وضعیت برنامه ریزی آموزشی، اجلاس و مصوبات مربوطه را در سطح جهانی،قاره ای، منطقه ای و ملی جهت دستیابی به توسعه اجتماعی، مورد مطالعه قرار داده است. این مقاله به روش کتابخانه ای و مرور اسناد دست اول و دوم، و بررسی گزارشات نشست های مختلف یونسکو، و همچنین مراجعه به سایت مراکز معتبر جهت اخذ آمار و مقادیر کمی و رتبه ها ، انجام گرفته است. نتایج این بررسی و مطالعه نشان داد که: 1- برنامه ریزی برای گسترش آموزش های غیر رسمی در سطح ملی، مطلوب نبوده و نقش برنامه ریزی آموزشی در سطوح مختلف جهت دستیابی به توسعه اجتماعی از اهمیت بسیار بالایی، برخوردار است. 2- با توجه به نتایج مرکز آمار ایران برنامه ریزی برای آموزش رسمی ، عملکرد ضعیفی داشته و شرط رسیدن به توسعه اجتماعی ، برنامه ریزی آموزشی برای ریشه کنی بی سوادی و افزایش سطح دانش افراد جامعه ، است. 3- گسترش آموزش عالی در سطح ملی اغلب بصورت کمی بوده و تعداذ مراکز و موسسات پژوهشی کم است. 4- اسناد بالا دستی اغلب آرمانی تنظیم شده اند و برای اثربخشی برنامه ریزی های آموزشی، ابتدا باید نیازسنجی درستی انجام گیرد و سپس از افراد متخصص در این زمینه استفاده شود. و در کنار حفظ فرهنگ و هویت ایرانی اسلامی ، نگاه جهانی به نهادهای موفق و عملکرد ملی لازمه رسیدن به توسعه اجتماعی است

Keywords:

توسعه اجتماعی , برنامه ریزی آموزشی , یونسکو , آموزش غیررسمی , آموزش رسمی , آموزش عالی , اسناد بالا دستی