درمکالمات تنها بخش کوچکی از تبادل اطلاعات از طریق کلمات منتقل می شود زمانی مردم باهم صحبت می کنند محتوای آنچه که می گویند معمولا با زبان بدنشان(پیام های غیر کلامی آنها) هم خوانی دارد خواندن و کنترل
زبان بدن نقش به سزایی در
مذاکرات دارد که عبارت اند از حرکات چشم حالات چهره و
ژست ها . مذاکره کنندگان بر اساس تجربه و شواهد تشخیص میدهند که طرف مقابل آنها با حالاتی که از خود نشان میدهد چه مقصودی را دارد و اینکه آن عمل را به عنوان معنای حقیقی خود در نظر بگیرند یا خیر . طرز فکر احساسات و رفتار ما به طور جدایی ناپذیری با افکار احساسات و رفتارهای همتایانمان در مذاکره گره خورده است .تشخیص و رمزگشایی این ارتباطات غیر کلامی تنها در گرو تفسیر مستقل حالات چهره حرکات چشم و
ژست ها نیست بلکه فرایند به مراتب پیچیده تری در قالب
تاثیر متقابل روی میدهد. انتقال احساسات حائز اهمیتند چرا که تعیین کننده نوع نگاه ما نسبت به پیرامون خود هستند.حالات چهره رفتارهایی آموختنی و مختص شرایط اجتماعی و فرهنگی خاصی نیستند .