مروری بر روشهای مدلسازی پلهای طاقی بنایی

پلهای طاقی بنایی به صورت گسترده در شبکه راه آهن اروپا و ایران استفاده میشود. عمر این پلها در ایران بیش از هفتاد سال است . این سازه ها بنا به دلایل مختلف ممکن است در طول عمر خود دچار آسیب شده و در زلزله های آتی عملکرد خود را از دست بدهند. به دلیل اهمیت این پلها در شبکه راهآهن ایران، میبایس به منظور ارزیابی شرایط پلها و بهسازی آنها، علاوه بر بازرسی در فواصل زمانی منظم، ارزیابی کمی نیاز صورت پذیرد. برای ارزیابی کمی پلهای طاقی بنایی روشهای تجربی و عددی مختلفی از جمله روش MEXE ، روش المان محادود، رو ش المان گسسته، روش المان مرزی و مانند اینها بهکار میرود. بهکارگیری هر یک از این روشها در مد سازی، نیازمند فرضها و ساده ساز یهایی است .به علاوه هدف از مد لسازی تحلیلی نشان دادن رفتار واقعی سازه با روابط ریاضی است ؛ به همین دلیل پیش از هرگونه تحلیل، مد باید به منظور درک اثرات بارگذاریها، درک مکانیسم انتقا بار در سازه ها و تعیین ظرفی باربری، توسعه داده شود. در مقاله حاضر به بررسی روشهای مختلف مد سازی پلهای طاقی بنایی پرداخته میشود.

Keywords:

مد سازی , پلهای طاقی بنایی , تحلیل , MEXE , Pippard , ترک خوردگی الاستیک , مکانیسم , اجزای محدود , المان مجزا