مروری بر اثرات جینسنگ در بهبود وضعیت گلیسمی و سایر پارامترهای مرتبط با دیابت نوع دو
Publish place: journal of clinical excellence، Vol: 4، Issue: 2
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 521
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCE-4-2_006
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1396
Abstract:
مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس باعث بروز عوارضی همچون بیماری های قلبی عروقی و کلیویمی شود. مطالعات نشان داده اند که جینسنگ از طریق بهبود حساسیت به انسولین و کاهش فشارخون، التهاب، استرساکسیداتیو، دیس لیپیدمی و چاقی میتواند در کنترل هایپرگلیسمی و پیشگیری از ابتلا به عوارض بیماری دیابت موثر باشد.هدف مطالعه حاضر، مروری بر مطالعات انجام گرفته در زمینه اثر جینسنگ بر بهبود وضعیت گلیسمی و پارامترهای مرتبطبا آن است. این مطالعه مروری با جستجو در پایگاههای اطلاعاتی Pubmed, Scopus, Science direct و پایگاه های اطلاعاتی فارسی SID, Magiran و با استفاده از کلیدواژه های Dyslipidemia, Type 2 diabetes ،Obesity ،Ginseng، Inflammation صورت گرفت. در این مطالعه مقالات انتشار یافته بین سالهای 2014-1995 مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج مرور مطالعات نشان داد جینسنگ و جینسنوزیدها(ترکیبات فعال جینسنگ) می توانند باعث کاهش هایپرگلیسمی، فشارخون، التهاب، استرس اکسیداتیو، دیس لیپیدمی و چاقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شود. گرچه برخی مطالعات از این اثرات جینسنگ حمایت نکردند. وجود ترکیبات متفاوت در بین انواع جینسنگ (آسیایی، آمریکایی و ...) یکی ازعوامل وجود نتایج متناقض در بین مطالعات می باشد. با توجه به مطالعات اندک و متناقض مطالعات بیشتر در این زمینهتوصیه می گردد.
Keywords:
Authors
سیداحمد حسینی
مرکز تحقیقات تغذیه و بیماری های متابولیک، گروه علوم تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
اکرم آهنگرپور
پژوهشکده سلامت، مرکز تحقیقات دیابت، گروه فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
متین قنواتی
گروه علوم تغذیه، واحد بین الملل اروند، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
محمد آریا
نویسنده مسئول: اهواز، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، گروه علوم تغذیه، مرکز تحقیقات تغذیه و بیماریهای متابولیک