ارزیابی کارایی مدل های پیش بینی ورشکستگی برای شرکت های بورسی ایران

پیش بینی ورشکستگی یکی از موضوعات اصلی طبقه بندی شرکت ها است. سرمایه گذاران، مالکان، مدیران، اعتباردهندگان و مؤسسات دولتی علاقه مندی به ارزیابی وضعیت مالی شرکت ها هستند، زیرا در صورت ورشکستگی هزینه های زیادی به آنها تحمیل می شود. این پژوهش نخست درصدد پیش بینی ورشکستگی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از مدل های الگوریتم رقابت استعماری و الگوریتم ژنتیک و سپس مقایسه این ا لگوها، متناسب با شرایط محیطی ایران است. نمونه تحت بررسی شامل 38 شرکت ورشکسته طی دوره مالی 10 ساله بین سال های 83-92 است. متغیرهای نهایی مورد استفاده در الگوریتم رقابت استمعاریو الگوریتم ژنتیک 5 متغیر که شامل وجوه نقد حاصل از عملیات به بدهی، نسبت جاری، سود قبل از بهره و مالیات بهدارایی، بدهی بهدارایی و سود خالص به فروش خالص است. با توجه به نتایج، مدل الگوریتم رقابتی استعماری دقتی بیشتر و در نتیجه ابزار مناسب تری برای پیش بینی ورشکستگی محسوب می شود.

Keywords:

الگوریتم رقابت استعماری , پیش بینی ورشکستگی , الگوریتم ژنتیک , بورس اوراق بهادار تهران , نسبت های مالی