بررسی جایگاه عشق و محبت و اهمیت آن از دیدگاه بایزید بسطامی و ابوسعید ابوالخیر
Publish place: nternational Conference of Literature and
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 4,110
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICLCS01_026
تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1395
Abstract:
در این مقاله، سعی شده است، که جایگاه عشق و اهمیت آن از دیدگاه برخی شاعران ملکوتی و عارفان، به خصوص «بایزید بسطامی و ابوسعیدابوالخیر» بیان گردد. عشق عنصری است که عاشق را مجذوب در معشوق میگرداند. و در وجود محبوب ذوب میگردد. عشق نهایت شوق و میل شدید به چیزی است. عشق آتشی است که در قلب و دل عاشق، واقع شود و محبوب را بسوزاند. عشق عرفانی، مفهومی وسیع و چند گونه درفرهنگ عرفانی همه ی ملت های دیگر در جهان دارد. عشق، شاخص جوهرهی ذات الهی است. عاشق بود که «کن» گفت و مخلوقی در شمایل انسان آفرید تا که با وی سخن گوید و خود هم عاشق و هم معشوق بندهی خویش گردد. در عرفان بایزید عشق جایگاه خاصی دارد و بایزید برایدست یافتن به کمال عشق، خود را نمیبیند و کالبد و جان را از هر چه غیر اوست خالی میگرداند تا به او (معشوق) نزدیکتر شود. و همین عشقعرفانی است، که وی را به مرتبه ی فنا می کشاند و چون فنا شد در حق باقی می ماند. ابوسعید یکی دیگر از عرفایی است، که عشق و محبت راسرچشمه ی ارتباط با خالق می داند. عشق و سماع در اندیشه ی عرفانی ابوسعید چنان پررنگ است، که آن را پایه ی ارتباط بین خالق و مخلوققلمداد می کند، و مهرورزی را اصل عشق ورزی می داند و چون پلی می پندارد، که بنده را به آفریننده می رساند.
Keywords:
Authors
ابراهیم محمدی
دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشگاه پیام نور،مرکزآمل،ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :