بررسی نحوه طراحی فرم و جهت ساختمان برای استفاده بهینه از نورخورشید نمونه مورد مطالعه شهر تهران

از آغاز یکجانشینی بشر همواره تلاش نموده تا بیشترین سازگاری بنا با آب و هوا را فراهم سازد و از عوامل و عناصرآب و هوا در جهت تأمین آسایش استفاده کند. شهرها و ساختمانهایی که در گذشته ساخته میشد به علت رعایت اصولپایداری از جمله طراحی متناسب با اقلیم در برابر عوامل نامساعد جوی عملکرد خوبی داشته، اما امروزه در در روند طراحی و برنامهریزی شهرها و ساختمان های جدید این اصل بدست فراموشی سپرده شده است. در نظر نگرفتن این اصولعلاوه بر اینکه جایی برای استفاده حداکثر از منابع طبیعی چون نور، باد و... نمی گذارند، بلکه اسباب ناراحتی و عدم آسایش افراد را نیز فراهم می سازند. بنابراین هدف کلان این نوشتار ارتباط فرم و چگونگی استقرار ساختمان با توجه به عنصر اقلیمی تابش برای استفاده بهینه از نور خورشید میباشد تا زمینهای برای توجه هرچه بیشتر طراحان و مهندسان به این موضوع گردد.

Keywords:

خورشید , اقلیم , فرم ساختمان , جهت ساختمان