بازآفرینی پایدار هویت محلات قدیمی درواکاوی ابنیه تاریخی نمونه موردی محله امام زاده یحیی تهران

هویت یکی از مهمترین چالش های پیش روی جوامع امروزی در طی فرآیند جهانی شدن و جهانی سازی عصر حاضر است.شهرهای کنونی ما به رغم هویت های دیرینه بسیاری از آنها که در فض اها و معماری شان تبلور یافته به دلیل وجودعواملی چون فرسودگی،مشکلا ت اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و.....دچاربی هویتی گشته اند وبه مجموعه ای ازساختمان ها وبرج هایبلندمبدل شده اند.هویت شهری، هویت جمعی است که با تبلور عینی در محتوای شهر معنادار می شود و به واسطه ایجاد تداعی خاطرات عمومی در شهروندان وتعلق خاطر، شهرنشینان را به سوی شهروند شدن هدایت می کند. تلاش جهت دستیابیبه معماری با هویت در معماری و شهرسازی معاصر، پاسخی به نیازهای معنوی انسان ها در کنار سایر نیازها است. از سوی دیگر بازآفرینی هویت مشتمل بر شناخت مولفه های مختلفی است که هر یک به نحوی در به وجود اوردن آن سهم دارند. ازاین رو احیاء وبازآفرینی بناهای تاریخی به عنوان مهم ترین عناصرکالبدی هویت بخش شهری می تواند با عث تقویت تعلق اجتماعی وسرزندگی بافت های کهن گردد.محله امام زاده یحیی به عنوان کهن ترین محله شهرتهران شامل غنی ترین آثارمعماری وتاریخی می باشدکه سهم بسزایی درشناساندن تاریخ وهویت شهری رادارا می باشد.پژوهش حاضر با هدف ارائهراهکارهایی جهت تقویت هویت محله مذکور با بهره گیری از معماری گذشته شکل گرفته و به لحاظ ماهیت کاربردی بوده و به حیث روش توصیفی- تحلیلی می باشد که درآن ازمطالعات کتابخانه ای ومیدانی بهره گشته است. نتایج حاصل حاکی از این است که توجه به سیر تاریخی و مولفه های معماری ایرانی راهکاری خواهد بود که می تواند در تبلور مجدد هویت در کالبد شهر های کنونی راهگشا باشد.

Keywords:

امام زاده یحیی , بازآفرینی , بناهای تاریخی , هویت