طراحی فضای گمشده شهری بااستفاده ازتئوری فضاهای بی دفاع درراستای افزایش پویایی وپایداری محیط نمونه موردی پل کریمخان تهران

فضاهای گمشده محدوده های شهری هستند که درفرایند طراحی دوباره فضاها هیچ ارتباط مثبتی بامحیط پیرامون و استفاده کنندگان خود برقرار نکرده اند زیرگذرپل های سواره ای که پتانسیل تبدیل شدن به فضایی برای ایجادکاربریهای خاص را دارا هستند میتوانند درزمره ی این فضاها قراربگیرند فضاهای عمومی علاوه برمعنادار بودن و دموکراتیک بودن حفظ حقوق تمامی استفاده کنندگان و قابل دسترس بودن فضا برای همه گروه ها و فراهم کردن ازادی عمل باید پاسخگو نیز باشند بدین معنا که طراحی و مدیریت شوند تانیازهای استفاده کنندگان را برطرف سازند دراین مقاله بااستفاده از معیارهای معرف و تئوری راجرترانسیک به عنوان مبنای نظری نوشتار پل کریمخان تهران به عنوان یک فضای شهری رهاشده معرفیو ارزیابی میشود و بادرنظر گرفتن پتانسیلهای موجود باتوجه به اصول شهرسازی و معماری سعی درسرزنده کردن بیشتر آن و ساماندهی فضاهای زیرپل باایجادکاربریهای جاذب جمعیت به منظور بالا بردن تعاملات اجتماعی و تقویت حس تعلق خاطر به مکان و هویت بخشی پرداخته شده است

Keywords:

فضای گمشده شهری , پویایی , پایداری محیط , زیرگذرسواره رو , پل کریمخان