آزمون تجربی سه تئوری رقیب سرمایه انسانی، علامت دهی و مدرک گراییدر میان کارگاههای صنعتی ایران

یکی از موضوعاتی که از دیرباز در حوزه آموزش مطرح است، رابطه بین تحصیلات و دستاوردهای بازار کار میباشد.نظریه سرمایه انسانی، نظریه علامتدهی بازار و نظریه مدرکگرایی، سه نظریه رایج در این رابطه میباشند. هر سه نظریه رابطه مثبت بین سطح تحصیلات و دستمزدها را تأیید میکنند، اما هر کدام از آنها به گونهای متفاوت این رابطه را توجیه مینمایند. تئوری سرمایه انسانی بیان میکند که آموزش به طور مستقیم سرمایه انسانی افزاینده بهرهوری اایجاد میکند، که این افزایش بهرهوری به افزایش دستمزد در بازار کار منجر میشود . تئوری علامتدهی یک نظریه در نقطه مقابل تئوری سرمایه انسانی است و بیان میکند که تحصیلات تنها نشانه وجود سرمایه انسانیذاتی است و نه دلیل قطعی برای افزایش بهرهوری. تئوری مدرکگرایی ییش فرض مشترکی با نظریه علامتدهی بازار دارد. به این صورت که بر اساس این تئوری نیز، تحصیلات تأثیر معنیداری بر بهبود عملکرد اقتصادی افراد در مشاغل خود ندارد. در حالی که هر دو نظریه بر این باور هستند که تحصیلات مستقیماً موجب افزایش بهرهوری نمیشود، نظریه مدرکگرایی یک گام فراتر گذاشته و تاکید میکند که سطح تحصیلات ارتباطی با تواناییهای ذاتی افراد نیز نداشته و ارتباط بین تحصیلات و دستاوردهای اجتماعیاقتصادی از کانال افزایش بهرهوری اقتصادی رخ نمیدهد . طبق این نظریه، این رابطه از بحثهای سرمایه فرهنگی مشتق شده است. هدف از این مطالعه آزمون این سه تئوری با بکارگیری دادههای تلفیقی از کارگاههای صنعتی ایران در سطح کد ISIC چهار رقمی و در سالهای 1382 تا 1392 است

Keywords:

سرمایه انسانی , علامتدهی , مدرک گرایی , کارگاههای صنعتی