برآورد یادگیری ضمن کار و عوامل موثر بر آن در صنایع موادغذایی و آشامیدنی ایران

یادگیری ضمن کار بر رفتار بنگاههای هر صنعت میتواند تأثیرگذار با شد. یادگیری ضمن کار منعکس کننده یادگیریهای گذ شته میبا شد که خود از تجربه تولید به د ست میآیند. در این مطالعه، با به کارگیری دادههای زیربخشهای صنعتی صنایع مواد غذایی و آ شامیدنی ایران در سطح کدهای چهار رقمیISIC طی دوره زمانی 1386-1380 یادگیری ضمن کار با استفاده از روش اثرات ثابت و حداقل مربعات تعمیم یافته است. بر اساس نتایج به دست آمده، زیربخش صنعتی تولید فرآورده لبنی 1520 دارای بیشترین میزان یادگیری و زیربخش صتنعتی تولید مالتا و مااالشعیر 1553 دارای کمترین میزان یادگیری است.به طوریکه از نظر سرات یادگیری، کد 1553 دارای بیشتترین و کد 1551 تولید الکل اتیلیک از مواد تخمیر شده دارای کمترین سرعت یادگیری است. همچنین برآورد تابع یادگیری ضتتمن کار نشتتان داد که به ترتیب نیروی کار، محصو انباشته پیشین و موجودی سرمایه بیشترین تأثیر را بر یادگیری ضمن کار داشته است.

Keywords:

یادگیری ضمن کار , ارزش افزوده , محصو انباشته پیشین , زیربخش هایصنعتی صنایع مواد غذایی و آشامیدنی , ایران